قصيدة من هندى كان كومار أحد الهنود يعمل عند أحد البدو وقع كومار بحب أبنة كفيله غزوى فكتب هذه القصيدة
ويقول: صديق أنارفيق أنا **** يشوف أنت عيون أنا
برقع بدوي يحب أنا **** يشوف أنت يطير أنا يشوف من خيمة يسل دمع أنا **** يركب بعير يصيح أنا
عند الغنم يفكرأنا **** يشوف عيون يبكي أنا يشوف ذيب يخاف أنا **** عند قشعة يفكر أنا
غزوى أنت قمر أنا **** يشوف أنت يخطب أنا فلوس كثير مافي أنا **** بلد بعيد مسكين أنا
يبكي كمار حبيب أنا **** غزوى عيون امي أنا صلاة كثير يدعو أنا **** يجي غزوى بيت أنا
يشوف برقع يلوح أنا **** مافي زواج يموت أنا اعيش في هند أنت أنا **** يشوف ماما وأبي أنا
صلاة ربي أحب أنا **** على رسول حبيب أنا
|