أنـاااااا عـاوٍُِزُه أنسـىٌ أحـزانـىُ
وأحـزآن أى حٌٌُ ـد قـريب منـى شـوُفـتـاُإ فـ عينيه
عـااااااااااااااوزه أنسـى حـاجـاااات انا عملتهـاااا ولمـا بفتكـرهـاااا بنـدمُ عليهـآ أوووووووووى
عـااااااوزه أنسـى فتـره عـدت عـليـاااااااااااااااا فقـدت فيهـاا اتـنين مـن أعـزٍِ الحبـايب عليااااا
صـحيـحُ الـُواحد موُش بيقـدر ينسـىُ الحـاجات دى تمامـاااااااااااااااا
بـس هـو يآدوب بنتـوٍُِه مـع الدنياااا شويه اللى حولينا ووخدنااااااااا فـ سكتها وبتمُـشى بينـآ مـن مرحله لمـرُحلهُ
وبنتعلمٌ مـن أخطـأئـأ
فيهـاااااااااااا اللى بيهأإ بنشوف احزنا ده
وبنفتكرها ونقـول يارب مـا ترجعٌ الأيـااام دى تاااااااااانى
والحاجات الحٌُ ـلوُه بنفتكـرهاااااااااا ونقووووووول قـد أيه هيـاُ كااانت حٌ ـلوُه ويااااااارب ترٍِجعُ تااااااااااااانى
سـآـمـت الايـادى غاليـتـىٌ
|