الحلقه الرابعه
بعد ما دخلت ندى وشافت ميدو مكسر خالص
ندهت على سعديه
ندى : ادخل يا سمسم
سعديه طبعا داخله وماسكه الورد وهى عامله نفسها غلبانه بقى ومكسوره ميدو شفها بقى وحصلت المفجأأأأأأأأأأأه
ميدو : يا ماااااااااااااااااااااااااامى الحقونى حوشوا المتوحشه دى خرجوها بره
صرخ طبعا كأن جاتله حاله صرع
سعديه : ايه يا واد انت مالك شفت عفريت ولا دينسور دخل عليك دول حتى اختفوا من زمان
ندى: اهدى يا ميدو مش كده دى جايه تعتزرلك
ميدو : لا مش عايز منها اعتزار ولا حاجه خرجوها
سعديه : انا جولتلك مش هاجى عند الواد الرمه دى بخلجته الملخبطه ده ولد امه ودزمه ومش راجل خالص
ندى : خلاص بقى انتوا لتنين
هدت ندى الموقف واعدوا يتكلموا همه التلاته
دخلت بقى جنى
جنى : هاى ميدو ايه ده يا مامى ايه الى جاب دى هنا
سعديه : مالك ياختى اتخضيتى تفى فى عبك ولا اجيبلك طاسه الخضه
ميدو : اهلا يا جنى دى سعديه وندى جم علشان نتصالح سوى وخلاص بقينا اصحاب
سعديه :يلا بجى يا ندى نمشى ما المثل بيجول اذا حضرت الشياطين ذهبت الملائكه واهى الشياطين جات
وهى خارجه زقت جنى وقعتها على الارض
وقالتها غورى بخلجتك الوحشه دى
وبعد كم يوم خرج ميدو من المستشفى وراح الجامعه وطبعا اول اما شاف سعديه وندى راح سلم عليهم واعدوا يتكلموا وجات جنى
جنى : هاى شله فيه رحله مطلعاها الجامعه لشرم مين هيجى معانا
ميدو : كلنا طبعا جايين احجزيلنا معاكى كلنا
ندى : انا موافقه
سعديه : موافجه ايه روحوا لوحدكوا انا مش هروح مستحيل طبعا
ندى : ليه يا سعديه نغير جو كده كم يوم
سعديه : انسدى يا بت انتى واجفلى خشمك ده مش هروح جلتلك
طبعا كلهم مصرين ياخدوا سعديه وندى اتصلت بعمها علشان يقنعها
عمها : ماتروحى يا بنتى تغيرى جو كده مع صحابك
سعديه : فى سرها بتقول ( والله الراجل ده شكله عايز يخلص مانى ده شكله ما صدق يا سوادى علشان اريحه ليه انا مزهجاه للدرجه دى خلاص هروح وامرى لله ) خلاص ياعمى موافجه هروح
وبعد معاناه وافقت سعديه تروح الرحله
وفى يوم السفر حضرت بقى سعديه شنطتها
واتجمعوا هى وندى وجنى وميدو وباقى اصحابهم عند الجامعه وركبوا الاتوبيس
وبعدين
تااااااااااااااااااااااااابع
الحلقه الجايه
تحياتى