[أمواج الرحيل]

ياناس يالى هنا لحظه بس أسمعونى ولو الحروف منى حزينه فيريت تعذرونى نهايتى قربت وحبيت اودعكم وتودعونى ايون لو سمعين الصوت دا يبقى صوت دموعى بتبكى ولاخر مره هيا وفرحى قبل ما يفارقونى خلاص انا مت مع انى عيشه والعجز غلب جفونى أنا عيزه بس لحظه منكم ... لحظه وحده ياناس تسمعو فيها حكيتى وعيزه فى السمع احساس مش مجرد كلام بقولو ولا سهرت الليل بطوله احسبه كل الحكايه دكان صراع بينى وبين حزنى واملى انى اغلبه بس انتهى بيا المطاف بدموع ويئس بغل كسرونى لسه فيا الروح .. وبنادى بصوت مدبوح .... واليئس ملى عيونى مش فكره من الافات غير انو عدى ومات وسراب قدام عيونى مش فكره غير دموع نزله تحوم حلفه لتقتل الفرح من عيونى بيقولو احلمى لو لمره وحده والله مهتخسرى حاجه اجرى اضحكى اتنططى والله الدنيا مش محتاجه بس ليه أحلم وانا عرفه ان الحلم عليه مشئوم ليه اضحك واجرى وأنا هنكسر وعرفه نهايتى من الضحك دموع خلاص مبقتش عرفه أنا مين من كل دول أنا مين أنا صرخه الم ولا ندم ولا صرخه حلم اسير مشيه على سكك مفيش أول من آخر ليها كل حاجه مقفوله وكل الطرق شكل بعضيها اغمض عينى وافتحها فى كل ثنيه وكل دقيقه القى نيران من الالم تزيد من كل احزانى وجروحى لاء متلومنيش لو كان الحزن غالب دموعى ومتجملونيش بجمال حرف ولا بالسعاده تقنعونى لو هتسمى ااختصار من احزانى شعر اعذرونى يبقى لحسوتنى ولا عرفتو مين أنا من بين دموعى أنا انتهيت من ما جيت يعنى عدمى مش فارق من وجودى انا هكتم حزنى فى صمت وجنب الحيط هستنى موتى هذيان قلم باكى