[رضا التركى]

مبيفارقش العين ابدا خيالك

كل أيامها وحياتها بتديهالك

ولو فكرتى فى يوم ترجعى

أكيد هتكون فى استقبالك




هنستقبلك بالعطف و حنية

وردة بايدى ودمعة فى عنيه

الوردة من فرحتى برجوعك

و الدمعة من شوق لياليه






ده من شوقى غصب عنى

لانى كان خايب فيكى ظنى

تصدقى طول غيابك و بعدك

كنت بحس ديمابقربك منى






كنت احس انك ديما جمبى

اسألى كده هيقولك قلبى

انه عمر احساسه ما خانه

ومكنش ذنبك ولا كان ذنبى