[fanaa]

فـــــارس .... وبتحكى حكايته حكايات ... فى حروف صامته وعيونه العشمانه فمات ... فيها شوق ضمه لآبوه الغــــالى وايامه .. بعديه مره وليـــالى الوحده على الناى .... وب 100 عزفه تعزفه ويا المـــر الساده ... من خام قهوه لمعه احلامه جوا عنيه ... مهدوده هده مخنوقه والالـــم الطايح ... رفيق الوحده وتمر سنيـــنه قدام عيـــنه ... والهم يطول مبقاش عارف طعم الدمعه .... من البسمه جواه يجي مليون حاله ... وفيهم مسجون محبوس مابين جدران حديد يأسه فاتت عليه ايام شهــــور وسنين وعينيه لســـاها جواها .... نفس اللهفه وفجأه...... عدت عليه زى الهـــوى البارد لمست بسحر العين .. الوان عنيه الباهته صحت حاجات جواه.. دافنها يجي سنين صحت حاجات مكنتش تفرق بقت فارقه وكأنها مرت حيـــــاه للروح!! وكأنها كــانت لقلبه الدقه !! ولف الهوى أوتاره فا عزفهم بنفس التون.. من الحانهم العاشقه لمعه عنيه الاأنطفت ... يمكن تلقى فى عيناها .. احلامــها متفائله وعيونه باتت ع السهر .. عشقانه فيها ديما يشوفها فى ضلمته ... النجمه ملت فراغ وحدتو ... واخدت اديه وعدت معـــاه الجرح والعتمه يوم بعد يوم ... والفارس مبقاش وحيد دى كانـــت لروحه .. الوحده والزحمه ولما آن وقت القدر أنو يقرب فطلبها تبقى مراته .. فى الدنيا والجنه بس الظروف متلخبطه والفارس حياته كانت معقده ... احوالها مش سهله وردها عن حبها وأنا هبقى ليك وهبقى معاك ع الفرحه والمحنه ولو حتى كانت .. اوضه هتجمعنى بيك انا قابله انا راضيه وانا موافقه وأخد القــــرار ... وعزم رحيلو ع السفر وبدأ يلون ايامه بيها فى الغربه يرسم على لوح السما لعينها بيوت وعلى أوتار غربتو .. كانت النغمه عاند فى مر غربتو .. ودا ياما شاف علشان يلاقى فى حضنها .. خلاصه والسكنه ورجع الفـــــارس ... لموطنه مشتاق يشوف فرحتها بيه .. وجنونها واللهفه وعقارب الزمن ... كانت بتلف بيه غير فى لحظه القدر .. فى حبه كام لفه زى الرويات...... ملقـــاش من عينيها .. نفس النظره وعيونها الحور ليه المره دى كان شايف فيها روحه فى الضلمه أنا جيلى عريس! أنا جيلى عريس ومليت... خلاص الفرقه أنا جيلى عريس .... ملت حبه مع انو عشانها .. داق المر فى الغربه وحججها البطلانه وقلبه .. صحت فيه وجع الفرقه ودا كان قدره ودا كان قدره .. يبعد من تانى قرر تانى ... يدوق الغربه هيعمل ايه ... والحب انانى غير يقطع للذكرى جدورها ومرت ليالى ع الفـــارس .. وطال البعد ويوم ورا يوم احزانه هايمه ونصفه القدر وعلاه لفوق وصحصح ... أحلامه النايمه ورجع الفارس .. لموطنه المحبوب بس المره دى .. بعيون جامده وهى.... طبيعى تتحجج بظروف ومشـــاعر زيف .. ودموع عاميه مشفتش الحب الا فى قلبه يومها وشاف هو ليه الكسره بس الفارس ..... كان رده عليها بسنين حارقه كان بيعانى وجازاته يعيش بين الحسره حججك صعب عليها تكسر فيا جـــــراح ... ومهانه الغربه دمعك فى عيونك العشمانه أنى ارجع ... دا اوجع م الفرقه انا ياما شقيت وعانيت وانتى بعتينى عشان ... قرش وشقه والوعـــد الا مابينى وبينك أتخليتى عنو كدا فى ثانيه أنا مش خسران حاجه دلوقتى ومشاعرى ابردت .. م الوجعه وان كان على حبك فى لعلمك نسيانه مهوش حاجه صعبه دى ليالى الفرقه ... بتقسى وانا نسيتك وسط .. القسوه .......................................... بقلم آيه يوسف