[مهيب الركن .]

قبلك أنتى .. كنت راضى بحالى ورافض أى حب قبلك انتى .. كنت فاكر ان الحب عيب وذنب وما شفتك .. افتكرت إن ليا قلب حبيتك انتى .. وبقيتى عندى حلم وأمنيات بس الحلم لوحده مش كفايه لازم يكون جنبه عشان يتحقق حبة حاجات فاكره لما قولتى عشان نكون لبعض نتحمل شوية بعد واتحملت بعدى عنك كنت كل يوم فى غربتى بحلم بالرجوع كنت بحلم بيكى ساعة لقانا وعيونك من فرحتك مليانه بالدموع ليه لما رجعت ملقتيش مستنيانى كنت بتغرب واضيع عمرى ليه لما فى حياتك حد تانى من النهارده هتعلم ابقى زيك هتعلم أكون أنانى مش هحب الا نفسى هتعلم أعيش عشانى واتحديت كل حاجه عشان أبقى حاجه ولما فوقتك الأيام .. جيا بتفكرينى بالأحلام .. بتقولى ننسى اللى فات واللى عدى نعتبره ماضى ومات حبك انتى اللى مات .. إياك تكونى فكره انى مستنى رجوعك ولا هضعف لما تبكى وتنزل قدام عيونى دموعك انا مش هاعتبك صدقينى عشان عتابى هيوجعك ولا هسألك ايه اللى تانى رجعك ومهما تقولى مش هسمعك خلص الكلام .. بقلم : مهيب