[مارد الغضب]

الكلام فى الحلق واقف
و الدموع فى العين ابيه
و انتى شايفة كل حاجة
و ايش اقولك يا صبية
عن بلاد انا فيها عايش
زى ماهى عايشة فيا
كل حاجة ماشية فيها
بالرشا و المحسوبية
*****
نفسى اقول الاه بلوعة
بس متحاشا ف حشايا
مين حيقدر يحكى عنى
لما اصير بين الضحايا
فى المساجد و الكنايس
محطوطين بين الرحايا
و اللى حيمشوا ف جنازتى
هما صناع الرزايا
*****
اسمعينى يا فجر عمرى
و افهمى معنى الكلام
مهما كان الظلم فاجر
اوعى تعتادى الظلام
ارفعى صوت الحناجر
اقلقى نوم اللئام
ربما ياتى زمانٌ
نحيا فيه
كالكرام