حــكــايــتــــــــــــــــي أنـــــــــــــــــــــــــا

[تـمـلـي مـعـاك]

انا اللى قلبى أتعلم

انا اللى قلبى أتحمل

الأسى والجراح من الناس والغدر وعدم الاحساس

انا اللى عودت قلبى خلاص يتهان من كل واحد فاكر انه انسان

عودته انه يسامح وعمره ما فكر يبقى جارح

خلاص اصحابى باعونى وفى لحظة واحدة قدروا ينسونى

مافكرتش فى يوم اسيبهم بس هما سابونى

كانوا دنيتى عشت معاهم ايام فرحتى

كانوا ليا افضل ناس وفجأه نسيوا الاحساس

ياترى الدنيا هى اللى غدرت بيا ولا اصحابى مابقوش عليا

علشانهم نزلت دموعى وهما فى لحظة نسيوا اللى بينا

ليه عملوا كدة فيا وانا بعتبرهم كل ماليا

افتكرونى غدار وأنانى وانا عمرى ماهبقى على حد تانى

وليا صاحب عمرى من غيرة ماعرفش اشوف عمرى

هو اللى عرفنى الدنيا ديه وورانى مين الغدارين ومين الأنانية

عرفنى احب الناس والدنيا وعرفنى ما خنشى اقرب الناس ليا

ربنا يخليه ليا بجد ماليش غيره هو الوحيد اللى يقدر يأخذ عينيا

بجد يستاهل اعطليه كل ما ليه....

بس الحكاية لسه ماخلصتش اكيد هيجى يوووم وتعرفوا حاجات كتير عليا

هتعرفوا ان قلبى واخذ على الجراح والاسيه

وهى دى حكايتى مع اعز الناس ليا