[حَرفُُ هجآءّ]

اسكندريه ماريه وتربها زعفران

انا لو قعدت اوصف فى جمالها مش هخلص

هواها نقى جدا نسمه البحر تحسسك انك عايش

من اول بوابه الدخول تحس بجوا غير الجو

انا بحبها اوى فى الشتى لما تمشى على البحر ومن شده الموج يطلع يغرقك احساس ميتوصفش

لما تحس بجدعنه ولا البلد تحس وانت فى الشارع انك مش غريب

انا النهارده فى القاهرة لو اقولك انى من ساعة لما وصلت وانا نفسى ارجع اوى

والله عندى خنقه غريبه والنفس بخده بالعافيه

فدى ترابك ياسكندريه