[رووكه]

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

وحشتونى قوى بس محتاجه اتناقش معاكم فى الموضوع ده

كلامى عن التوبه بس هتناقش فيه
كا فيه امام جامع لاحظ ان فيه شيخ وجهه سمح وقريب لربنا
وفجاءه اختفى الشيخ ده
امام الجامع قال لازم ازوره راح بيته ولقى انه مانع اى حد يزوره او يشوفه
ولما عرف ان امام الجامع هو اللى طالب يشوفه سمح ليه بدخول
والمفاجاءه الكبيره اللى امام الجامع متوقعهاش هى
لقى الشيخ اللى وجه صافى ونور ربنا عليه لقى الوش دة اسود شكل انسان صعب يتوصف
لما سألوه ايه التعب اللى وصلك لكدة قالو ايه
انا كل يوم اخرج قدام الناس وبتظاهر بصلتى وعبادتى وبعد ما ارجع ادخل غرفتى
افعل كل المعاصى ومحدش يعرف
وارجع واتوب واقراء المصحف لحد ما احس برضى ربنا عليا
وارجع لنفس اللى فات اعصى وافعل اللى يغضب ربنا واخر مرة جيت اقراء المصحف
عينى اتعمت مش شايف اى حرف واحاول انى اشوف وابكى مش عارف وشى اسود
قلبى اتعمى مفيش نور تانى ولا رضى من ربنا
سمعه الامام ودعاء ربنا يعفى عنه ومجرد مخرج من عنده سمع صويت مات

سؤالى احنا ليه نغلط ونقول توبنا ومش هنعصى تانى هو العب بالدين سهل
اللعب بالناس سهل ؟

اكيد احنا جوانا طيبه بنغفر بيها للى قدمنا بس ياترى هو صادق فى كلامه وفى فعلاه؟

يا ترى بنكون صدقين قدام نفسنا لما بنقول توبنا ولا ايه ؟

طب المظهر او القناع اللى بيستخدمه الشخص ده اكيد اكيد احنا بطيبه قلوبنا بصدق ونثق

فيهم من غير منحاسب على اى شئ صح ولا؟

مستنيه انكم تناقشو معايا الموضوع ده وارجو عدم النقل لانه للنقاش

من جاء ليك ليطلب المغفره اغفر له وتوب عليه يارب يارب

يارب اهدئ كل امه محمد (صلى الله عليه وسلم ) يارب ابعد عنا شر كل شيطان يارب