| العبايه والطرحه
 داخله عليا ولبسه العبايه وكان لونها اسود منقوشه بعنايه
والطرحه لونها فوشيا لايقه على مداسها دى ماشيه ومحيره ناسها
بتتمايل كما غصن سارح فى عز الربيع فارح وعدى الربيع
وعدى الخريف وانا نفسى تتمايل عليا ولو تخاطيف
عليها وقفه كما مهر فى الميدان شامخ ونظره عينها يا وعدى كما سهام صايبه
ما بتخالف والرمش كالسيف ياقلبي يا ضعيف ازاى معاها هتحارب
قعدت معايا وقلبي بيرقص من الفرحه مر الهوا عليها ورفع عنها الطرحه وعينها
كأنى اول مره اشوفها مرسومه كما عيون المها غيرت عليها من كل العيون تشوفها
واتمنيت اكون انا بس فى قلبها
وجريت وسبتها وطلعت على بتنا ولبست الجلبيه وكان لونها ابيض
انا قلت يمكن اللبس يقربنا من بعضنا شويا
وتشوف لون قلبى الى نور لما شاف ضيها وتعرف انى وقعت فى حبها
ورجعتلها تانى لقيتها قاعده ومستنيانى وقعت عنيها عليا ومدرتشى بأى حاجه غير ضحكه
سمعها كل الحى وقفوا طابور بالدور دارت كسوفها بالطرحه وقلتلهم دورو هو الجى
قربت منها وقلتلها عشقتك واتجرأت ايدى ولمست اديها بصت فى عنيا
من كتر خجلى وكسوفى غمصت عينى وتبت بأيدى على اديها
دا انا كلى عشرتى بيها ميكملوش 30 يوم سرحت فى ضيها 14 يوم
وعيونها ويا الرموش قولوا 11 يوم يبقالى لسه عندك يوم
انا شفتها 26 يوم موصفتش فى حبها يوم لكن عبايتها والطرحه تفتكروا محتاجلى كام يوم
|