[الرحــاال المٌتَمرد]

هى حكاية رحله طويله ..
أنا مش هقدر أقولها فى ليله
عايزه وقت دى قصه طويله ...
دى ولآ ألف ليله وليله

هو رفيق العمر الماضى ..
يتعب يشقى ودايما راضى
مهما بيقصى عليه الكون ..
بيكون قلبه عطوف وحنون
دايما يوهب كل حياته ..
ولا بيفكر حتى فى ذاته
وقت الجد إحنا إخواته ..
وبيتحدى عشانا الكون
بيكون لينا العون فى الشده ..
تبقى إيديه ميه إيد ممتده
حتى وقت الضيق والمر ..
دايما رافع راسه وحـــر

زرع فينا حب الخير ..
حب الخير لينا وللغير
بيوصينا نحب الناس ..
علشان حب الناس دا أساس
مش موزون بميزان حساس ..
دا ميزانه مشاعر وإخلاص

هى حكايه لازمها حكايه ..
حب وشوق موجود جوايا
شايل هم رغيف العيش ..
تاعب نفسه لجل نعيش
بينسى همومه فى أخر اليوم ..
وعمره ما جانا فى يوم مهموم

أنا مش لآقى كلام للأحساسى ...
حبى لأبويا تاج فوق رأسى
بفخر بيه بين أهلى وناسى ..
كل كلامى شوق وحنين ..
أحكى عليها أيام وسنين ..
ماهى دى حكايه لازمها حكايه ,,

,,,

لحظه عتاااب

أعلنها وبكل صراحه ,, دا العَمل التاني اللى يخلينى ما أقدر اكملُه للنهايه

لمستى وتر حساااس جدااا ,, بأسلوب غايه الروعه والجمال

تستحقى نيشاااااان على هذا الطرح القيم والاطراااء العطر

تحياتى وتقدير لحرفك ,, ولنَبيل شَخصِك

مع تقييم البسيط + خمس نجوم لهذا الحرف الأنيق