[fanaa]

نكمل

ديما اسمع لما امى تحكى عنى او اخواتى كانو بيقولوا انى وانا طفله كنت نبيه جدا رغم انى اساسا مش باينه من هدومى وكنت قليله اوى امى بتقولى والله يابنتى وانتى صغيره بتاع سنتين ونص كدا كنت اقعد جمب اخواتى وهما بيذاكرو وانطق زىى زيهم ويمكن كمان مخارج الحرف عندى كانت بتطلع صح ووصلت معايا للتهئجه بدون علم الحروف يعنى مثلا كنت بنطق اسم اخويا عمرو واستهجاه . زى مثلا عااا .. مممم ررر. ولا كنت اعرف يعنى ايع عين او ميم او راء والدى الله يرحمه لما لقانى كدا ابتدى يودينى معاهم الدرس مش حضانه لاء درس وكان الاستاذ اسمه استاذ فؤاد وتملى كنت اقعد اقوله يابو مرخير كبيره عيله بقى فضلت احضر معاهم استماع فقط لحد ماتميت خمس سنين وكنت فى السن دا فصحيه جدا لدرجه ان الكل بالشارع كانو يقولوا لامى بالنص كدا بنتك دى وحده اراشنه مستخبيه فى عيله!.. طبعا كنت على تعلق شديد اوى بوالدى ابويا الله يرحمه كان موجهه لغه عربيه كنت ديما اقعد معاه وهو بيشرح بلاغه لاخواتى واسأله واحل معاهم وكل دا مكنتش دخلت لسه المدرسه و مره سمعنى وانا بتمتم بكلام بس بغنيه فقالى دى اغنيه مين فقولتلو دا هبل من عندى لقيته قام جايب ورقه وقلم وابتدى يعلمنى ازاى اكتب شعر وابتدى يقرئلى فى كتاب الا غانى للأصفهانى ولأحمد شوقى وايليا ابو ماضى ولخليل مطران ويعلمنى التفعيلات لحد ما وصلت المدرسه فى سنه اولى ابتدائى ابتديت فعليا اكتشف انى بكتب قصص لدرجه انى كنت بسرح فى الكلام وأحسه انو بيتحرك وبيعمل اشخاص وابتدى انا اكتب كنت هبله انا عارفه ابتديت انضم لمسرح المدرسه وابتديت انزل القى شعر وصلت لدرجه ان لو فصل مثلا محضرش خطاب او مقدمه للاذاعه كنت بطلب بالاسم عشان عندى تلقائيه كلام يعنى اقدر اعمل مقدمه من الهوى كدا وانا واقفه
عاوزه اقولكم ان روحك نغم الا اسم مدونتى بيها والا مفروض كانت تنزل فى المعرض بتاع السنه دى روايه ابتديت اكتبها من سن تالته اعدادى واخذت منى فتره طويله جدا عشان اخلصها ولما نزلت قصر الثقافه وقت ما كنت لسه بكتبها كلو شكك فى كتابتى ليا لانى كنت صغيره جدا ع الكلام المكتوب ضيف على دا كمان ان انا عامله زى الا كانو بأبتداى يعنى كشكلا صغيره وسنا ان الروايه دى تطلع منى فضلت ركناها شويه وكتبت قصادها روايه رحيل واخدت منى سنه ونص طبعا هوسى بالكتابه نغص عليا حياتى والامر بقى صعب جدا بعد وفاة والدى بسبب اهلى