[العقل الباطن]

تبع المسابقه :P

اول حاجه جت فى تفكيرى انى اكتبها فى اليوميات هو اكيد الحر
الحر اليومين دول حاجه فظيعه !
بس مش دا المشكله المشكله بئى ان عصافيرى بتضايق م الحر
وممكن تموت - بعد الشر -
المهم قلت اطرى على قلبهم وقمت جايبلهم بطيخه وحططهالهم
مش بطيخه كامله يعنى - سـ الفل - انا لازم اكل انا كمان
ما انا حران انا كمان
بعد شوية قلت اطلع اطمن عليهم - ملقتهمش -
لقيتهم اتحولو او بمعنى اصح اتنّكروا بئو متوسخين و معفنين اوى
صعبوا عليا قمت محميهم - دا بجد - طبعاً
بس مش بنشفلهم - عشان عيب - في بنات وكدا
وفى مشهد تانى مع عصافير بردو .
ان فى عصفوره بتطلع م القفص و مش عارف بتطلع ازاى رغم انه مقفول
المهم كل ما بلاقيها بلاقيها برا وواقفه ع القفص ولما باجى امسكها
بتبئى بتحاول تتحرك بس مش عاوزه لان متمسكه بالقفص - مش عاوزه تسيبه -
بجد الموضوع دا حيرنى لان ناس كتيره مننا بتلاقى بنى ادم ما يستاهلش ولا يقدر وفى نفس الوقت مش بنقدر نستغنى عنه . فمنزعلش لما نلاقى دا طبعنا
لان دا تقريباً طبع الطيور و - الحيوانات -

الخلاصه :
متزعلش لما تاكل بطيخ وبعد ما تخلص تلاقى نفسك متلحوس
لان البطيخ بيعمل الجلاشه مع الكل

والفقره التانيه فكرتنى بالمثل اللى بيقول
القط بيحب مفتاح الفرج