[ابو نصير]

فى الفجر بدرى والدنيا مشبره ومغبره
وعلى كتفى شنطه فيها باجور الجاز
بمكرفون ونادى بأعلى صوتى فى الشارع
فى الأتوبيس والمكروباص
بصلح بابور الجاز وبلحم الفنطاس
وببيع ابره وفنيه وبدى فلتر هوا وكباس
ومحدش ينسى أهم حاجه الطربوش ياناس
وأنا شب جامعى خريج ميزان حساس
وكل يوم من كتر المشى بينقطع المداس
وامشى زى المجنون وزى المحتاس
وأخر اليوم اشتغل ببلاش
قعدت على القهوه قابلت اخويه
وحبيب قلبى الواد السباك عباس
طلع العده من الشنطه وسلك ودانى
وحط فيها طبه من كتر رغى الناس
وربنا يحفظنا من شر الوسواس
وأكل المش فى البلاص
وباين عليها خلصت خلاص
وانحنى ضهرى وبمشى على عكاز
ويغور التعليم على الورق وفى الكراس
وهى ديه اخرتها ياوطن تبيع وتشترى فى الناس
ومازلت بحبك وبوس ترابك اللى متعاص ومغرقنا جاز
وااه على الشباب اللى مات من الحسره وانداس
ابو نصير